Terenowy Komitet Ochrony Praw Dziecka

Koniec kwietnia był dla mnie wyjątkowo szkoleniowy i pełen wykładów. Miałam okazję brać udział, najpierw w konferencji pt: „Dziecko w sytuacji rozstania rodziców”, potem w trzydniowym szkoleniu pt: „Jak pracować z dzieckiem, przejawiającym zaburzenia zachowania”. Obydwa spotkania zorganizowane zostały przez TKOPD w Poznaniu. Piszę o tym ponieważ chciałam podzielić się moimi wrażeniami i wyrazić swoje zdanie na temat organizacji konferencji oraz informacji merytorycznych, zawartych podczas szkolenia. Jeśli pracujecie z dziećmi warto wiedzieć o Komitecie i odwiedzać czasem ich stronę.

Zapraszane osoby, to zarówno doświadczeni praktycy, jak i szanowane autorytety naukowe z dziedziny psychologii rozwoju dziecka (np. prof. A. Brzezińska, czy też prof. M. Beisert). Konferencje organizowane są bardzo profesjonalnie, słuchacze dostają bardzo dużo materiałów konferencyjnych. Wszystkie wykłady opublikowane są w osobnej książce, tak aby zawsze można było do nich wrócić.

Szkolenia przeprowadzane są w formie warsztatów, co również jest ogromną zaletą, szczególnie dla wszystkich, pracujących w bezpośrednim kontakcie z dzieckiem. Każdy ma szansę nauczyć się czegoś nowego oraz skonfrontowania umiejętności z resztą grupy. Myślę, że dla każdego praktyka taka forma szkolenia jest pewnego rodzaju wglądem w siebie oraz daje możliwość spoglądania na pewne problemy  z innej perspektywy.

Wykład pt: „ADHD a kynoterapia”

23 kwietnia 2008 r. o godz. 19.00 odbędzie się spotkanie z Grażyną Jujką – Prezesem Fundacji Kynoterapeutycznej „Sekret Gai”. Zapraszam wszystkich zainteresowanych do Lubonia k/Poznania, do Biblioteki Miejskiej, która mieści się przy ul. Żabikowskiej 42. Temat wykładu to „Zespół nadpobudliwości psychoruchowej a kynoterapia”.

O kursie Kynoterapii

W miniony weekend (16-18 lutego) w Poznaniu odbył się kurs „Wolontariusz Kynoterapii”, zorganizowany przez Polskie Towarzystwo Kynoterapeutyczne. Podczas wielu godzin miałam okazję poszerzać swoją wiedzę przy boku wspaniałej i doświadczonej kynoterapeutki Hani Wojciechowskiej.

Z ogromnej ilości informacji, która została przekazana, starałam się wyłapać dla siebie jak najwięcej przydatnych wiadomości, zarówno do pracy terapeutycznej jak i pracy w szkole. Bardzo zaciekawiła mnie kwestia doboru psa do terapii i szkolenia go w tym kierunku. Wiele również dowiedziałam się o sygnałach, które psy wysyłają do ludzi, a które często są przez nich niezauważone bądź nawet ignorowane. Może to wynikać z niewiedzy na temat zachowań psów i komunikacji niewerbalnej naszych czworonogów. Psy tak, jak ludzie komunikują się z otoczeniem za pomocą wielu niewerbalnych sygnałów i zachowań. Mają także różny temperament. Dlatego myślę, że warto poznawać te sygnały. Uważam, że każdy właściciel czworonoga (nie tylko psa terapeutycznego) powinien pogłębić swoją wiedzę w tej dziedzinie. Czasem niektóre sytuacje wywołują nieoczekiwane zachowania naszych pupili, to z kolei prowadzi do nieprzewidywalnych zachowań. Być może, gdyby ludzie potrafili lepiej odczytywać „mowę ciała” swoich psów, mogliby z większą skutecznością zapobiec niektórym problemom.

Ta tematyka skłoniła mnie do tego, aby w szkole, w której pracuję przeprowadzić dla uczniów cykl spotkań, mający na celu uświadomienie im w jaki sposób odczytywać „psią mowę” i w jaki sposób w związku z tym reagować. Myślę, że warto również przekazywać dzieciom wiedzę na temat pielęgnacji psa, dbałości o higienę i odpowiednie wychowanie psa, a także zachowania się w razie niebezpieczeństwa.

Z punktu widzenia terapii ważne jest rozróżnienie zajęć na trzy rodzaje. Każdy rodzaj kynoterapii pociąga za sobą odmienne oddziaływania terapeutyczne.

  • AAA (Animal Assisted Activity)
    Zajęcia są nastawione na bliski, spontaniczny kontakt z psem i na wyzwalanie pozytywnych emocji. Czas trwania terapii jest nieokreślony, nie prowadzi się notatek oraz nie ma wymogu współpracy ze specjalistą, prowadzącym dziecko. Często są to zajęcia grupowe. Głównym celem AAA jest podniesienie jakości życia poprzez wzrost motywacji do aktywności, dostarczanie radości i relaksację.
  • AAT (Animal Assisted Therapy)
    Podczas AAT kynoterapeuta współpracuje ze specjalistą. Prowadzi się bardzo dokładną dokumentację przebiegu terapii i jej efektów. Określony jest czas trwania zajęć (ok.45 min.) Najczęściej są to zajęcia indywidualne, podczas których stawia się nacisk na usprawnienie dziecka i rozwój w różnych sferach funkcjonowania. Najczęściej stosowana w przypadku zaburzeń sensorycznych, intelektualnych, ruchowych bądź sprzężonych. Jest to wspomaganie rehabilitacji, która często dla dziecka jest bolesna. Pies jest tu silnym „motywatorem” do wykonania trudnych czynności.
  • AAE (Animal Assisted Education)
    W przypadku AAE przede wszystkim kładzie się nacisk na nauczenie dziecka pewnych umiejętności, które nie rzadko są trudne i nudne. Pies, podobnie jak poprzednio pełni rolę „motywatora”, jest silnym bodźcem do wykonania czynności. Podobnie jak w AAT czas trwania terapii jest ściśle określony, prowadzi się także dokumentację. W zakresie AAE można wyróżnić dwa aspekty: wspomaganie procesów edukacyjno – wychowawczych oraz edukację kynologiczna. W pierwszym aspekcie kynoterapia polega na wspomaganiu procesu uczenia. Głównymi adresatami są dzieci, u których stwierdzono: ADHD (zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytami uwagi), dysleksję, autyzm, niepełnosprawność psychoruchową, sensoryczną czy też Zespół Downa. Natomiast w drugim aspekcie chodzi o uświadomienie i nauczenie dziecka, jak zachować się w stosunku do psa, jakie mogą pojawić się zagrożenia wynikające z kontaktu z psem oraz jakie są zasady bezpiecznej koegzystencji z psem. Jednym słowem, działania te można nazwać prewencyjnymi.

To tylko część informacji, która została przekazana słuchaczom podczas kursu. Ogólnie rzecz ujmując kurs jest godny polecenia, z jedną małą uwagą. Myślę, że powinno być więcej zajęć praktycznych niż teoretycznych. Być może, gdyby kurs został podzielony na przynajmniej dwie grupy, na przykład mniej i bardziej zaawansowaną to problem ten automatycznie zostałby rozwiązany. W przypadku osób, którym dobrze znana jest specyfika różnych zaburzeń i określone postępowania z tym związane, więcej należałoby się skupić na ćwiczeniach praktycznych. Może w przyszłości, gdy pojawi się większa ilość kursantów będzie można łatwiej ten problem rozwiązać i zadowolić wszystkich. Polecam ten kurs i zachęcam do wdrażania w swoje działania terapeutyczne właśnie kynoterapii. Myślę, że dzieci, które na co dzień pracują i uczą się w towarzystwie zwierząt częściej się uśmiechają i mają więcej radości w swoim życiu. A czy to nie o to właśnie chodzi….?

Kurs „Wolontariusz Kynoterapii”

W dniach 16 – 18 lutego 2007 r. w Poznaniu odbędzie się kurs z zakresu dogoterapii. Bardzo cieszę się, że wreszcie będę mogła poszerzyć swoją wiedzę w tym zakresie. Wszystkich zainteresowanych odsyłam na stronę www.kynoterapia.eu Po szkoleniu na pewno napiszę krótką notatkę, dla tych którzy nie będą mogli uczestniczyć w szkoleniu, a chcą dowiedzieć się więcej na temat kynoterapii. Zapraszam do poczytania.

Dogoterapia – konferencja

dogoterapia-konferencjaKilka dni temu, w Poznaniu odbyła się II Ogólnopolska Konferencja Naukowo – Szkoleniowa z zakresu Dogoterapii pt: „Człowiek – Pies – Społeczeństwo.”

Konferencja miała charakter szkoleniowy, ale przedstawiony w sposób dość luźny, łatwy w odbiorze, czasem nawet humorystyczny. Prelegenci oprócz wiedzy teoretycznej pokazali różne metody i sposoby prowadzenia zabawy, edukacji czy terapii z udziałem psów (slajdy, filmy) oraz w jaki sposób przygotować i wyszkolić psa terapeutę. Na konferencji pojawiły się także psy, które wywołały spore zainteresowanie wśród widowni. Pokazując swoje umiejętności i inteligencję wzbudziły ogromny podziw wśród wszystkich słuchaczy. Przecież, to właśnie dzięki nim możliwa jest skuteczna terapia.
Czytaj dalej „Dogoterapia – konferencja”

Dziecko krzywdzone – od podejrzenia do interwencji

Dzisiaj, tj. 29 listopada br. w Poznaniu, odbyła się konferencja pt: „Dziecko krzywdzone – od podejrzenia do interwencji”, zorganizowana przez Terenowy Komitet Ochrony Praw Dziecka w Poznaniu. Chciałam podzielić się moimi odczuciami i zachęcić ewentualnie do bliższego zapoznania się z wybranymi tematami oraz problemami poruszanymi przez poszczególne osoby. Czytaj dalej „Dziecko krzywdzone – od podejrzenia do interwencji”